- дүңкілді
- сын. Дүңкілдеп қалған, дүңкілдеген. Сопақ күмбезі қырланған асатаяқ ырғақтатып шайқап ойнауға ыңғайланған сылдыр-күлдір, д ү ң к і л д і үн шығарып, ой толғауға арналған өнер аспабы (Қаз. әдеб., 05.04.1985, 11).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.